Tuesday, July 14, 2009

ഒറ്റ പനിനീര്‍ പുഷ്പം പോല്‍


ഓര്‍മതന്‍ വാതായനങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ
ഓടിയെത്തിയൊരാ പൂന്തെന്നലെ
ഓമനിച്ചു കൊല്ലുവതെന്തിന്നുനീ
ഓര്‍മ്മകള്‍ എല്ലാം മറന്നൊരെന്‍ അന്ത്യത്തിനായോ

ഓമനേ എന്നെത്ര വട്ടം വിളിച്ചു ഞാനെങ്കിലും
ഒരു വട്ടം പോലും നോക്കിയില്ല നീ
ഓടി തളര്‍ന്നു കിതക്കുന്നൊരാ
ഓമനത്തിങ്കള്‍കിടാവായ്‌ മാറി ഞാന്‍

ഒഴുകുന്ന നദി തന്‍ പല ഓരക്കാഴ്ചപോല്‍
ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്താന്‍ കഴിയാതെ
ഒഴുകിയിരുന്നുവെന്‍ മാനസഭാവങ്ങള്‍
ഓര്‍മതന്‍ വര്‍ണചെപ്പുകള്‍ തുറന്ന്

ഒരു ചെറു നിശ്വാസമായ്‌ എന്നോടടുക്കുന്ന
ഒരു പഴംപാട്ടിന്‍ രാഗ ഭേദങ്ങളെ
ഓടിയകറ്റി ഞാന്‍ വീണ്ടും ഉണര്‍ന്നു
ഓടിക്കയറി ഞാന്‍, മറന്ന കല്‍പ്പടവുകള്‍ ചവുട്ടി

ഓമനിക്കുന്ന, ഞാനിന്നെന്‍ മുറ്റത്തെ,
ഒറ്റ പനിനീര്‍ പുഷ്പത്തിന്‍ മൃദുലതപോല്‍
ഒത്തിരിക്കുന്നുവെന്‍ മാനസവും
ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്നുവെന്‍ വിരലുകളും വീണ്ടും ചലനത്തിനായി.

Wednesday, July 1, 2009

ചിന്തകള്‍







ആയിരം വട്ടം പലതും പറഞ്ഞിട്ടിപ്പോള്‍

ഇനിയും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെന്ന തോന്നല്‍

പലപ്പോഴായി പലതും കണ്ടതെല്ലാം കൂട്ടി-

കിഴിച്ചാലും ഒന്നും കണ്ടില്ലെന്ന തോന്നല്‍

പരിചിതമെന്നു തോന്നുന്നതെല്ലാം ഇന്ന്-

അപരിചിതമെന്ന തോന്നല്‍

പറയുവാന്‍ വാക്കുകള്‍ സ്വരൂപിച്ച്

പറയുവാന്‍ കഴിയാത്തതിന്‍ നഷ്ടം

കേള്‍ക്കുവാന്‍ കാതോര്‍ത്തിരിന്നിട്ട്

മൂകമാം നിശ്വാസം മാത്രം ബാക്കിയാകവേ

എഴുതാനിരിന്നൊട്ടും എഴുതാന്‍ ഒരു -

വിരല്‍ പോലും അനക്കാന്‍ കഴിയാതെ വന്നാല്‍-

തുടരണമോ ഞാനീ തുടര്‍ക്കഥ

എഴുതാന്‍ മറന്നു പോയ അദ്ധ്യായം പോലെ